Parijs - december 2023

Hallo beste volgers,

ik ga jullie af en toe lastig vallen met een indruk van onze avonturen in de lichtstad van Europa Parijs.

Dat we daar heen gaan heeft te maken met ons 25 jarige huwelijk. Wij hebben er een prachtig en liefdevol huwelijk van gemaakt dus wij hebben wel een mooi reisje verdiend...

Dinsdag 5 dec 2023.

05.00 uur opgestaan en met de taxi naar het Centraal Station gegaan. Door onze hoge inpak  snelheid zijn we met een trein eerder dan gepland naar Rotterdam gereisd. Zo hadden we nog meer koffietijd in Rotterdam al ben je liever niet te lang op dat mooie maar zeer koude station.

Om 08.00 uur zaten we op onze 1ste klas gereserveerde plaatsen in een totaal bezette maar comfortabele wagon. Na wat geharrewar met onze uitklaptafeltjes ging het richting Parijs reizend door een mistig landschap. Herinneringen aan vroegere reizen schoten voorbij: Antwerpen, Mechelen en Brussel.

 

0m 10.40 uur waren we op Gare du Nord. Onze metrotickets voor deze week gekocht en we moesten met metro 5 richting ons hotel maar alle 3 de ingangen waren alleen met trappen en dat is niet verstandig met Erika haar zere tenen en de dystrofie. Na 40 minuten dwalen eerst maar een cappuccino met chocolade croissant in een cafe genuttigd. Besloten om met een taxi naar ons hotel te gaan. De ritprijs euro 20,00 voor een rit van 30 minuten bleek erg mee te vallen dus we weten nu dat je best met een taxi kan gaan als het te ingewikkeld wordt met trappen en dergelijke .

Ingechecken en in afwachting dat onze kamer schoon gemaakt was naar het tegenoverliggende winkelcentrum gegaan. Wat rondgekeken en een broodje bij Subway gegeten. Bij een kiosk inklapbare paraplu's gekocht want het regende licht.

Om 15.00 uur konden we onze kamer op de 11de verdieping in en die bleek mooi ruim en schoon. Genoten van de rust en besloten dat het mooi was geweest voor vandaag en dat wat rust voor Erika haar been geen kwaad kon.

Ik heb nog om 18.00 uur wat levensmiddelen in die gigantische supermarkt die we 's middags gezien hadden gekocht en als avondmaaltijd 2 broodjes bij Subway die erg smakelijk waren.

Na ons fastfood diner vielen we betrekkelijk snel in slaap.....

1ste dag en conclusie: waarschijnlijk veel trappen te gaan in het metrosysteem, prima hotel voor deze prijs en Erika wordt geregeld aangezien voor een Pariesiene door touristen die haar de weg vragen.

.....

Of Ik deze reisverhalen blijf maken weet ik nog niet omdat het best veel werk is en ik niet weet of het leuk genoeg is voor de volgers om elke dag weer over onze belevenissen te lezen, ik zie het wel....

Maar tot nu toe zijn er genoeg volgers die mijn Parijse reisverhaal leuk vinden dus ik ga er voorlopig mee door.

Woensdag 6 december 

Het ontbijten op de kamer in plaats van beneden bevalt prima. Je hoeft je niet aan te kleden en je zit niet gelijk tussen de kakelende mensen. 

Na het ontbijt rond 09.30 uur met de metro naar de wijk noordelijk van het Louvre museum gegaan. In deze wijk liggen de oudste overdekte winkelpassages of galerieën zoals ze hier genoemd worden. Mooi maar zeker niet zo mooi als die van Brussel of Den Haag 

Het bleek dat het een rustige bezoekersdag was in het Louvre en alle rijen waren dus kort. Eerst een cappuccino gedronken op een bankje  waar je van afglijdt oftewel een onpraktisch design ding.  Vervolgens langs veel idioot grote niet echt onze smaak schilderijen lopend bij de Mona Lisa zaal beland en over de hoofden heen van al die andere bezoekers die een foto van haar wilde maken onze eigen foto gemaakt. Dit hoor je nou eenmaal te doen in het Louvre al zijn er volop ansichtkaarten, T-shirts en boeken met haar gezicht erop verkrijgbaar. 

Na het bestuderen van de plattegrond van het museum kwamen wij tot de conclusie dat de meeste van die 403 zalen met hun oude schilderen, kapotte beelden en gestolen oudheidkundige objecten onze interesse niet konden opwekken. 

We hebben ons beperkt tot de afdeling over de geschiedenis van het gebouw wat prachtig was weergegeven door het nabouwen van de eerste vestigingsmuren en digitale terugblikken in de tijd. Hier weinig publiek al was hier veel meer werk ingestoken dan in die paar spijkers om al die schilderijen op te hangen.

Het musem verlatend kom je natuurlijk door een aan eenschakeling van museumwinkels en een sjiek ondergronds winkelcentrum en ook hier hebben wij gedaan wat van ons verwacht werd en diverse pinbetalingen uitgevoerd. Een steentje van 400 miljoen oud kan je natuurlijk niet in Frankrijk laten liggen als je oudste steentje in je schatkist thuis maar 320 miljoen jaar oud is.

Ook in Parijs brengen kapotte roltrappen ons af en toe op plaatsen en in liften waar je liever niet komt maar onze liefde voor trappen is niet erg groot dus is dat een bewuste keus.

Na wat dwalen om 15.00 uur een cafe aan een van de grote avenues gevonden voor onze lunch. De bediening was gezellig, het eten prima en vanuit de serre hadden we een mooi uitzicht op het chaotische stadsleven. Dus genoten we van onbegrijpelijke situaties en meer bekende voorvalletjes zoals parkeerproblemen en voetgangers die net doen of ze blind zijn want dat komt overal voor.

Het was al 16.15 uur geworden maar we wilde toch nog naar het Picasso museum (dit bleek tijdelijk tot 21.00 uur open te zijn) De wandeling van 30 minuten er naar toe hebben we verruild voor 3 minuten met de metro en toen nog 7 minuten wandelen door een gezellige yuppen buurt. In een parkje was er een lokale bijeenkomst van hondenliefhebbers en waarschijnlijk elke dag het moment voor opbloeiende liefdes, roddels en politieke meningsverschillen.

Het Picasso museum was een wandelgang langs prachtige meesterwerken van dit genie en voor ons onbekende werken van hem van geschilderde postpakketjes met een bijpassende titel.

.

Op een gegeven moment bleek dat de expositie vanaf de 3de verdieping overging in een expositie van werk van Sophie Calle, aparte kunstzinnige uitingen maar de laatste verdieping met haar werk hebben we overgeslagen want we kwamen tenslotte voor Picasso en niet voor deze dame.

Via een buurt vol met kunstgalerieën, horeca en winkels in alle soorten en maten naar een metrostation van lijn 3 gelopen en met een totaal afgeladen metro om 18.30 uur naar station Galliente vlakbij ons hotel gegaan

Terwijl Erika haar been rust gaf ben ik nog even flessen water gaan kopen want wij denken dat het water hier uit 50% chloor bestaat. Weer een broodje bij Subway gehaald want de Japanner in het winkelcentrum verkoopt alleen hele vreemde etenswaren en de MacDonalds van deze wereld zijn al heel lang een No Go Area voor ons.

Supermarkt 25jaar bruiloftbloemen voor Erika.

Al met al een cultureel geslaagde dag met een echte Franse lunch ....

2de dag en conclusie:

De horeca is erg goedkoop en zelfs in het Louvre betaal je voor 2 grote cappuccino en 2 grote chocolade met krenten stoofjes maar euro 11,20.

De Parijzenaren zijn erg vriendelijk en spreken bijna allemaal engels indien nodig al is Erika haar Frans prima te verstaan voor hun. Mijn Frans/Spaans gewauwel is blijkbaar moeilijker voor hun al krijg ik wel wat ik wil...

Ondanks de berichten pas 's avonds op voelen wij ons totaal niet onveilig maar we zijn dan ook nog niet in de door de overheid vergeten buitenwijken van Parijs  geweest.

XXXX

Geef a.u.b. aan als je deze reisverhalen volgt zodat ik kan bepalen of ik er het werk om ze te maken in blijf stoppen...

Erika vindt onze avonturen grappig weergegeven dus 1 volgster heb ik al....

Donderdag 7 december 

Vandaag de dag waar ons weekje Parijs om draait onze zilveren huwelijksjubilium.

Na een relaxed begin van de dag pas om 12.30 uur de metro naar het exclusieve shopping district van Paris genomen. Hier zijn onder andere Printemps en Galeries Lafayte gevestigd. Lafaytte is geopend in 1893 en na de Eiffeltoren de meest touristische trekpleister van Parijs.

onze straat

Printemps vonden wij niet echt een exclusieve uitstraling hebben en wij zijn na de 3de etage gestopt met rondkijken.

Het naast gelegen Galerie Lafaytte was van een andere orde zeker met die imposante middenkoepel met haar indrukwekkende kerstdecoratie.

1896

Prijskaartjes zal je niet vinden in dit soort zaken maar de cappuccino met uitzicht op die kerstdecoratie is maar euro 5,00 en dat met een zeer attente bediening die een glas water neerzet als je nog maar net je middag pilletje uit je portemonnee hebt gehaald.

Natuurlijk hebben wij ook hier aan de verwachting voldaan door een pintransactie voor de aanschaf van wat parfum die we na het gebruikelijke inpak ritueel mochten meenemen. 

Aangezien Erika allemaal serieuze plannen had met haar avondkleding en kapsel zijn we rond 15.00 uur terug naar het hotel gegaan zodat er genoeg tijd zou zijn om dit te verwezenlijken. 

Vlak naast het hotel zit een boulangerie die volgens de beoordelingen erg goed zou zijn. Later op onze kamer konden wij dit beamen toen wij onze belegde broodjes opgegeten hadden.

Met het uitwijden over ons reinigen, aankleden, opsieren met juwelen en ik het omdoen van mijn horloge zal ik jullie niet lastig vallen al duurde dit uren.

Om 18.30 uur hebben we via de receptie een taxi besteld om zoals verzocht om 19.30 uur bij de boot te zijn. Omdat elke avond in Parijs het verkeer bijna overal vast staat hadden we in plaats van de 40 minuten die een taxi volgens Google Maps erover zou doen bedacht dat we er een uur over zouden doen. Voor niet Parijzenaren hadden we dat erg goed ingeschat want om 19.28 uur waren we bij de boot.

We werden begrijpelijk zeer vriendelijk ontvangen want we hadden tenslotte netjes betaald. Onze ober, Chiang uit Taiwan, deed de openingszet met een glas champagne. Langzaam arriveerden de gasten van nog drie tafels want echt druk zou het niet worden. Begin december blijkt erg rustig te zijn voor wat het tourisme betreft in Parijs. We hebben dat glas champagne uitgebreid met een hele fles om deze avond nog feestelijker te maken en wat water om niet uit te drogen. Chiang bleek erg professioneel te zijn en ook open te staan voor wat vriendelijk gebabbel. 

De pianiste/zangeres was een perfecte aanvulling op het zeer smakelijke culinaire eten en er was tussen de gangen door alle tijd om van het uitzicht op nachtelijk Parijs, andere cruiseschepen te genieten en ons gesprek 

De pianiste vond het leuk dat we met verzoek nummers kwamen om zo onze avond wat persoonlijker te maken. Ook bleek dat toen we voor de tweede keer langs de prachtig verlichte eifeltoren voeren deze als extraatje begon te schitteren via duizenden lampjes. Ook onze boot bleek te zijn voorzien van deze trukendoos en dat zou de avond nog mooier gemaakt hebben als je erg van blinkende lampjes houdt. Of wij daarvan houden weten we nog niet zeker maar daar gaan we zeker nog over nadenken. 

Het enige echte vrijheidsbeeld staat dus in Parijs en die in New York is dus echt niet meer dan een leuke replica geschonken aan de toendertijd indianen vermoordende vrijheidsstrijders van Amerika.

Al leek de champagne maar niet op te raken ook nog genoten van een mooie Saint Emilion bij de kaas.

 

Al met al een heerlijke avond en een prachtige herinneringen aan ons 25 jarig jubileum. Na een kort afscheid van Chiang, de Chef en de pianiste/zangeres die dit maar 1 avond in de week deed naast allerlei meer creatieve uitingen mochten we rond 22.30 uur de boot verlaten om de stromende regen in te gaan op zoek naar een taxi die bij het Orsay museum zou staan.

Het bleek echter dat elke voorbij razende taxi een rood lichje had en dus bezet was. Het regende pijpenstelen en dus maar een cafe binnen gevlucht om telefonisch een taxi te regelen maar de zeer vriendelijke bareigenaresse kreeg geen contact met de taxicentrale. De koffie en het wijntje kregen we gratis van haar uit naam van "Frankrijk met haar slechte weer" waaruit blijkt dat die Fransen wel erg aardig zijn voor doorweekte vreemdelingen.

Op haar aanwijzingen de ingang van een metrostation gevonden want die zijn soms aardig verstopt zeker als het guur en donker is.

Toen bleek ook dat Parijs onder de grond gewoon voortleeft als het boven de grond donker en verlaten is. Metro's vol met vooral jong publiek en geen enkele indruk dat dit onveilig zou zijn. We hadden dus best heen en terug de route per metro kunnen uitzoeken en uitvoeren. Al met al zaten we dan eindelijk met ons natte haar en licht verkleumd in de metro naar ons hotel. Het was ondertussen alweer 00.30 uur geworden en was Erika haar voet door al die metrostation trappen twee keer zo dik geworden. Die gekneusde tenen spelen toch meer op dan gedacht.

Maar al met al en ondanks de regen is het een memorabele avond geworden die eigenlijk door die zoektocht naar transport naar het hotel een extra dimensie heeft gekregen..

Conclusie van de dag: neem altijd je paraplu mee in regenachtige periodes, neem altijd je metro abonnement mee ook al denk je met de taxi heen en weer te gaan (we moesten 2 losse kaartjes kopen) en als je een voet met gekneusde tenen hebt loop niet teveel trappen.

Vrijdag 8 december 

Vanmorgen bleek dat Erika erg veel last had van haar rechtervoet en er niet op kon lopen. Dus we moesten een rustdag houden net zoals we vroeger om de dag deden in verband met de dystrofie maar nu kwam het door vier gekneusde tenen.

hieruit blijk maar weer dat ons lichaam oftewel onze gezondheid soms bepaald wat we wel en niet kunnen doen.en het verstandig is omdat te aanvaarden. 

Door ons medisch verleden hadden we er snel vrede mee dat het Paleis van Versaille het vandaag zonder ons bezoek zou moeten doen maar we waren waarschijnlijk niet de enige die zouden komen dus daar komt ze wel weer overheen. Verder hebben we 1 dag speling in de planning van wat wanneer dus we maken het op een andere dag weer goed met haar.

De dag dus rustig doorgebracht met het maken van onze reisvlog en het lezen van een boek over het Louvre. Een erg interessant gebouw wat historisch veel meer is dan alleen de huidige functie als  museum. 

Erika heeft zich vermaakt met haar digitale puzzels en het uitbreiden van haar kennis over de Franse taal zodat ze nog meer overkomt als een Parisiene. 

Ondanks onze nutteloze aanwezigheid in ons hotel vloog de dag voorbij en was het ook best wel even lekker zo'n dagje zonder die honderden indrukken die je op een gemiddelde touristische dag binnen krijgt.

ons hotel

Als alles meezit krijgen jullie morgen weer een reisverhaal over onze avonturen in plaats van een opsomming van onbenulligheden.

Conclusie van de dag:

aanvaard wat je overkomt en je niet kunt veranderen.

Verander wat je overkot als je wilt dat het veranderd.

Zorg dat je niet te lang opgesloten zit in een hotelkamer anders krijg je misschien ook van die filosofische gedachten die niets toevoegen aan een reisverslag.

Zaterdag 9 december

Vanmorgen bleek Erika haar rechtervoet weer te kunnen belasten. Dus gelukkig konden we ons Parijse avontuur weer voortzetten. Na de gebruikelijke ochtendrituelen zoals ons schoonmaken, haren ordenen, onze maag vullen en ons aankleden met kleding waarmee je niet wordt geweigerd bij de poortjes van een museum gingen we rond 11.00 uur weer op pad.

Via 2 metrolijnen en heel veel trappen die gelukkig geen grote problemen voor erika opleverde waren we rond 12.00 uur bij het museum Orsay waar zo bleek een gigantische wachtrij stond ondanks de regen. Voor de eerste keer hebben we Erika's invalidekaart laten zien en mochten we voorkruipen via een speciaal pad wat langs de rij voor bezoekers met een tijdsresevering liep. 

In de metro gebruikte Erika als het erg druk was de invalidekaart al en men maakt dan gelijk een zitplaats vrij.

Het Orsay is een museum voor impressionistische kunst, een kunststroming rond het begin van de vorige eeuw met onder andere van Gogh, Renoir en Cezanne, die kunst heeft dus onze voorkeur ten opzichte van de kunst zoals die in het Louvre hangt en staat. Maar ook in het Orsay zijn er natuurlijk schilderijen en beelden van voor deze periode maar daar zijn we dus weer redelijk snel langs gewandeld.

Het museumgebouw, een oud treinstation, is zo fraai dat het ook zonder kunst een bezoek waard zou zijn.

De impressionisme verdiepingen zijn echt Formidabel zoals de Franse dat zeggen met veel van onze lievelingetjes die we alleen van een plaatje kende.

Rond 14.00 uur zijn we gaan lunchen in het volgens de beoordelingen erg goede restaurant van het Orsay en los van de prachtige eetzaal was het eten ook erg goed en de bediening weer vriendelijk. In Parijs nog geen ongeïnteresseerde studenten in de bediening tegen gekomen. Wat ons wel opviel is dat wij in een rij van 4 personen moesten wachten bij de entree van het restaurant maar dat er toen wij ons eten kregen een rij van minstens 20 personen stond dus een van die vele afgebeelde goden was ons welgezind geweest.

Toen we weer buiten stonden regende het nog steeds en bleek onze volgende stop nog 25 minuten lopen te zijn. We hebben dus maar een taxi genomen en voor nog geen euro 10,00 werden we in 15 minuten bij Saint Chapelle afgezet. Ook daar weer een flinke rij maar ook hier bleek de invalidekaart wonderen te verrichten. Bij de eerste controle werden we in de snelle rij gezet maar bij de tweede controle werden we weer langs iedereen naar de ingang begeleid. Deze historisch belangrijke kerk is een aanrader om te bezoeken om het glas in lood en de beschilderde wanden. De tweede verdieping was jammer genoeg niet bereikbaar voor Erika dus heb ik die voor haar op video vastgesteld. 

In verband met ruimtetekort op de ministeries zie je geregeld naast touristische trekpleisters hele lelijke kantoorunits staan.

Naast Saint Chapelle ligt de gevangenis Conciergerie waar Marie Antoinette gevangen zat voordat haar hoofd eraf werd gehaald.

De digitale informatie over de historie van het gebouw die je soms via een eigen tablet maar vaak via een beeldscherm krijgt is altijd erg professioneel en van een zeer hoge informatieve waarden als het je interesseert waarom al die bakstenen zo liggen als ze liggen.

Toen we de gevangenis mochten verlaten gingen we op zoek naar de dichtstbijzijnde ingang van een metrostation maar die zijn meestal moeilijk te vinden en ook nu moesten we eerst wat ronddwalen.

Er is erg weinig bewegwijzering in Parijs voor zoekende touristen maar er zijn wel veel behulpzame Parijzenaren dus dat scheelt. 

Via bomvolle metro's weer in ons hotel gearriveerd en genoten van ons rustmoment voordat we naar de opera zouden gaan. Ineke de zus van Erika had ons erop gewezen dat Jaroussky, een Franse counter tenor waar wij een fan van zijn en van wie we pas nog een concert in Amsterdam hadden bezocht, deze zaterdagavond als dirigent zou optreden bij een opera voorstelling in Parijs. Wij hadden dus in Nederland alvast toegangskaartjes geregeld. 

We zijn niet weer met een taxi gegaan omdat blijkt dat je ook opgedoft prima met de metro kan reizen en het centrum van Parijs ook            s'avonds niet onveilig aanvoelt.

Het interieur van het kleine operagebouw was prachtig met kilo's bladgoud en de voorstelling is erg intiem in zo'n klein theater. Muzikaal was het een genot en de uitvoering was perfect. Deze opera Orfeo bestond uit twee delen van 1,5 uur maar het was zeker geen lange zit. Ook dit was een ervaring om niet te vergeten. Zeker door het Franse sfeertje zoals de kleding van de bezoekers en het op een bepaald ritme klappen. Staande ovaties is iets typisch Nederlands want dat hebben wij nog nooit gezien in het buitenland. 

 

                    Jarousky zijn "see you soon in Paris" gekregen in Amsterdam 

De terugreis naar het hotel was relax ondanks het late uur van 23.30 uur.

Conclusie van de dag:

Bezoek een museum als het regent. 

Realiseer je dat korte lontjes gedrag in Parijs minder voorkomt dan in Amsterdam. 

De Franse zich beter kleden als Nederlanders

Zondag 10 december

Vandaag gaan we naar het Paleis van Versaille wat betekent dat we een N trein moeten vinden die naar de stad Versaille rijdt. Via diverse informatiebalies en goed opletten is ons dat gelukt. Vanaf het treinstation zijn we met een taxi zonder meter voor euro 10 00 naar het paleis gebracht waar wij rond 13.00 uur arriveerden. 

De eerste blik op het paleis is ook echt van Wauw dit is echt een groot paleis. Hiermee kon de Franse koning zeker indruk maken op zijn collega's uit Wenen, Berlijn en Madrid. Die koninklijke paleizen hebben we ook gezien maar deze is duidelijk het grootst en daar ging het hem toch om want grote auto's om mee te pronken waren er nog niet.

Na de gebruikelijke veiligheidsrituelen: alle spullen, jas en tas in een bakje door een scan en jij zelf ook door een scanpoortje mochten we naar binnen.

Wat dan volgt is een ruim 3 uur durende of langer als je wilt rondwandeling samen met nog een paar duizend andere touristen door en langs kamers, trappenhuizen, grote zalen en galerijen gevuld met een aaneenschakeling van kunstschatten, prachtige beelden en idioot grote schilderijen en andere indrukwekkende paleis atributen.

                           

Het hoofd van deze pauw heeft de Franse revolutie ook niet overleefd?

De weelderige versiering van de plafons, vloeren en wanden gaat elk voorstellingsvermogen te boven. De vertrekken en zalen van de koning zijn bijna elke centimeter overdadig voorzien van kostbare materialen. Ik wilde altijd al de beroemde spiegelzaal zien op de tweede verdieping in het koningsgedeelte en de uitstraling van deze zaal voldeed volkomen aan mijn verwachting.

de spiegelzaalhet enige beeld van een vrouw 

Natuurlijk kon ons bezoek aan de museumwinkel niet ontbreken en ook van deze touristische attractie heb ik het boek over de historie van het gebouw gekocht en natuurlijk een potlood ditmaal met een kroontje erop want dat is voor mij een collectors item waar ik ook kom. Ook in dit museum de boeken wel in het Engels maar niet in het Nederlands verkrijgbaar. Naast de museumwinkel was ook een koffiekarretje maar zonder zitplaatsen dus zaten we even later op een trap onze koffie te drinken.

Voor wat betreft de voorzieningen voor mindervaliden, die waren weer prima. Genoeg liften, speciale doorgangen en begeleiding over hoe kom je waar.

De wandeling door de gigantische tuin in de voetsporen van Marie Antoinette die dat ook graag deed hebben wij overgeslagen gezien de metereologische omstandigheden van regen met veel wind.

Rond 16.00 uur ons verblijf op het Paleis beëindigd en teruglopend langs tientallen personen uit Afrika die heel verstandig paraplu's verkochten weer met een taxi naar het treinstation.

Op het treinstation was een winkel met koffie, broodjes en wel stoelen met zelfs tafeltjes.

Vervolgens hebben we via diverse transportmiddelen weer ons hotel weten te bereiken. 

In het hotel onze buit van de dag bekeken en de kant en klaar maaltijd met bijbehorende wijn genuttigd. Het was weer een mooie dag met een aaneenschakeling van indrukken en hoe kom je daar uitdagingen.

Conclusie van de dag:

Taxi's zijn erg goedkoop in Frankrijk.

Koningen waren en zijn verwende jongetjes.

Bekijk eerst de plattegrond voordat je zomaar wat gaat rondwandelen in een groot gebouw want voordat je het weet loop je in een stroom van mensen langs spulletjes die je helemaal niet wilt zien.

Maandag 11 december 

Vandaag is onze laatste hele dag in Parijs en we hebben door onze vele belevenissen het gevoel dat we er al heel lang zijn. Vandaag gaan we nog wat stukjes Parijs bezoeken waar we nog niet geweest zijn maar die wel willen zien.      Als je alle interessante gedeeltes van Parijs wilt bezoeken moet je geen weekje maar minstens 3 maanden gaan.

Rond 12.00 uur zijn we naar het Quarier Latin gegaan waar de Franse Senaat gehuisvest zit in het Palais du Luxembourg en als de culinaire wijk van Parijs wordt beschouwd. We zagen verschillende restaurants met een dure uitstraling en diverse senaatsleden met hun speldje die daar waarschijnlijk geregeld gingen eten. Voor ons was het te vroeg om te lunchen maar we hebben in een theesalon wel een Picasso gebakje van euro 11,00 met een cappuccino van euro 6,00 genuttigd. Dus als niet senaatlid wel het gevoel gehad van een senaatslid.

Rond 14.00 uur met de metro naar de buurt van de Assemblee National, de 2de kamer, gegaan om vanuit daar naar de Champse Elysees te dwalen want het lopen ging Erika goed af al had ze af en toe best last.

Uit de metro komend bleek er een demonstratie plaats te vinden en moesten we wat omlopen door deze wijk vol ministeries. Veel Franse vlaggen maar verder weinig bijzonders te zien.

Via een groot grasveld liggend voor het Des Invalides oftewel het graf van Napoleon en het museum van oorlog wat ons niet erg aantrok om te bezoeken zijn we naar de Pont Alexandre III gelopen. Onderweg bleek er nogal veel oproerpolitie aanwezig te zijn in de straten naar de Assemblee toe dus bleek dat het toch goed was geweest om wat om te lopen.

 

De brug die we over moesten was bijzonder mooi met ornamenten versierd en het uitzicht op de Eiffeltoren werdt ook steeds beter.

Vanaf hier zijn we de buurt van Avenue Montaigne in gelopen waar de sjiekste en duurste winkels en hotels van Parijs zitten. Dat bleek ook al snel en vooral Dior had een prachtige kerstdecoratie op hun winkelpand aangebracht. Er waren wel meer selfie makende meisjes voor de etalage's dan echte klanten die naar binnen mochten. Een lunchroom op een hoek leek echter wel gevuld met de personen die binnen mochten komen in de aanliggende designshops gezien het hoge botox gehalte van de dames en de uitstraling van kijk mij eens rijk zijn. Ze zullen echter net als ons moeten oppassen dat ze tijdens het lopen in hun straat niet in een van die gaten vallen. Want ook als je met je design sneakers een Masaratie uitloop kan je je nek breken over die schots en scheve Parijse stoepen die hier als extraatje van kuilen zijn voorzien. De Parijse overheid heeft misschien een bedoeling hiermee....

Ondanks de aantrekkingskracht van deze kapitalistische uitdagingen zijn wij toch zonder onze bankrekening leeg te trekken op de Champse Elysees terechtgekomen.

Hier was het weer Touristisch Parijs druk want zoals overal zoeken touristen elkaar op en waren wij net in twee niet zo touristische omgevingen geweest. Het was tijd voor onze lunch en dus een niet zo druk restaurant binnen gegaan. Aparte bio-cultuur inrichting dus wie weet wat er op de kaart zou staan. De kaart was minder bio dus werd het gerookte zalm met advocado.  Smakelijk en duur dus zoals het hoort op de Champse Elysees.

Erika vond dat het nog steeds redelijk ging met haar geblesseerde voet dus besloten we om naar de Arc te lopen die daar circa 1 km verderop stond. Deze Elysees staat ook vol met designwinkels ten behoeven van rijke touristen terwijl de meeste langs lopende touristen helemaal niet erg rijk zijn. Maar oke de m2 prijs hier zal wel niet weggelegd zijn voor de hema en blokker.

Wij nog wel even een dependance van Lafaytte ingegaan voor een laatste aankoop in deze stad.

Dichterbij de Arc de Triumph komend werd het al donker en wat bleek in de bomen langs de Elysee begon zich een ware lichtshow te openbare wat onze wandeling extra aangenaam maakte. Dit was een mooie afsluiting van ons heerlijke en interessante verblijf in Parijs en we gingen dus met een goed gevoel terug naar ons hotel.

Op onze hotelkamer zijn we dan maar begonnen met inpakken en hebben we een paar vegetarische pasteitjes warm gemaakt die best lekker waren. Rond 20.00 uur waren we ingepakt en hebben we ons na deze week van aaneengeschakelde indrukken in de ruststand gezet in afwachting van de terugreis  morgen naar Utecht.

                              De grijze vlekken hebben we bezocht..

Conclusie van de dag:

Leden van de Franse Senaat houden van goed eten in goede restaurants. 

Demonstreren mag in Frankrijk ook al moeten touristen daardoor omlopen.

De rijken der aarde hebben zo hun plekjes waar ze willen pronken met hun weelde.

Indien je van plan bent om een woonruimte in Parijs aan te gaan schaffen dan hierbij wat sugesties.

Prijzig maar restaurants en taxi's zijn veel goedkoper dan in Nederland.

Dinsdag 12 december 

Om 06.00 uur opgestaan om ruim de tijd te hebben om zonder stress de laatste spullen in te pakken, met een taxi dwars door de ochtendfile bij het treinstation te komen en daar te ontbijten voordat we om half elf werden geacht in de juiste ICT te zitten.

Dus al om 09.30 uur bij Gare de Nord en dus ruim de tijd voor ontbijt.

Om 10.30 uur zou onze trein vertrekken dus om 10.10 uur waren wij aanwezig zoals gewenst. De trein vertrok wat later maar dat kon de pret niet drukken al moesten we wel eerst 12 wagons voorbij lopen voordat we bij onze nummer 13 waren.

Via Brussel gingen we met een sneltreinvaart richting Rotterdam en ja hoor daar kwamen we even later ook aan.

En weer even later maar nu wat langzamer reisde we naar Utrecht waar onze vriend en bovenbuurman ons kwam ophalen.

En zo eindigde een heerlijke week in Parijs met een kopje koffie in ons eigen vertrouwde en comfortabele huis waar de kerstsfeer gelukkig al aanwezig was.

Ons weekje Parijs in het teken van ons 25 jarige jubileum is net zo mooi geworden als die 25 jaar van ons huwelijk en de volgende 25 jaar huwelijk worden nog mooier.

Bedankt beste volgers voor jullie reacties en tot de volgende reis....

Paul